getuid, geteuid - pobranie tożsamości użytkownika
Standardowa biblioteka C (
libc,
-lc)
#include <unistd.h>
uid_t getuid(void);
uid_t geteuid(void);
getuid() zwraca rzeczywisty identyfikator użytkownika procesu
wywołującego.
geteuid() zwraca efektywny identyfikator użytkownika procesu
wywołującego.
These functions are always successful and never modify
errno.
POSIX.1-2001, POSIX.1-2008, 4.3BSD.
W Uniksie V6 wywołanie
getuid() zwracało
(euid
<< 8) + uid. UNIX V7 wprowadził osobne
wywołania
getuid() i
geteuid().
Oryginalnie wywołania systemowe
getuid() i
geteuid() pod
Linuksem obsługiwały tylko 16-bitowe identyfikatory grup.
Następnie w Linuksie 2.4 zostały dodane
getuid32() oraz
geteuid32() obsługujące identyfikatory 32-bitowe. Funkcje
opakowujące
getuid() i
geteuid() biblioteki glibc
obsługują te warianty w sposób przezroczysty dla
użytkownika.
On Alpha, instead of a pair of
getuid() and
geteuid() system
calls, a single
getxuid() system call is provided, which returns a pair
of real and effective UIDs. The glibc
getuid() and
geteuid()
wrapper functions transparently deal with this. See
syscall(2) for
details regarding register mapping.
getresuid(2),
setreuid(2),
setuid(2),
credentials(7)
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika
są: Andrzej Krzysztofowicz <
[email protected]>, Robert
Luberda <
[email protected]> i Michał Kułach
<
[email protected]>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją.
Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z
GNU
General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się
ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy
zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
[email protected]