ipc - wywołania systemowe IPC z Systemu V
Standardowa biblioteka C (
libc,
-lc)
#include <linux/ipc.h> /* Definition of needed constants */
#include <sys/syscall.h> /* Definition of SYS_* constants */
#include <unistd.h>
int syscall(SYS_ipc, unsigned int call, int first,
unsigned long second, unsigned long third, void *ptr,
long fifth);
Note: glibc provides no wrapper for
ipc(), necessitating the use
of
syscall(2).
ipc() jest w jądrze wspólnym punktem wejścia dla
wywołań IPC z Systemu V, takich jak komunikaty, semafory
i pamięć dzielona.
call określa,
którą funkcję IPC należy wywołać;
inne argumenty są przekazywane do odpowiedniego wywołania.
Programy użytkowe powinny wołać właściwe
funkcje, używając ich zwyczajowych nazw. O funkcji
ipc()
muszą wiedzieć tylko autorzy biblioteki standardowej i hakerzy
jądra.
ipc() jest specyficzne dla Linuksa i nie powinno być
używane w przenośnych programach.
Wywołanie systemowe
ipc() nie istnieje na niektórych
architekturach, na przykład x86-64 i ARM. Zamiast niego
msgctl(2),
semctl(2),
shmctl(2) itp. są
zaimplementowane jako oddzielne wywołania systemowe.
msgctl(2),
msgget(2),
msgrcv(2),
msgsnd(2),
semctl(2),
semget(2),
semop(2),
semtimedop(2),
shmat(2),
shmctl(2),
shmdt(2),
shmget(2),
sysvipc(7)
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika
są: Przemek Borys <
[email protected]>, Andrzej Krzysztofowicz
<
[email protected]>, Robert Luberda <
[email protected]> i
Michał Kułach <
[email protected]>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją.
Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z
GNU
General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się
ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy
zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
[email protected]