NAZWA

whereis - znajdź pliki binarne, źródłowe i strony podręcznika dla danego polecenia

SKŁADNIA

whereis [opcje] [-BMS katalog... -f] nazwa_pliku...

OPIS

whereis lokalizuje pliki binarne, źródłowe i podręczniki systemowe dla zadanych nazw poleceń. Z podanych nazw wstępnie usuwana jest początkowa składowa określająca ścieżkę. Przedrostki s. wynikające z użycia kontroli kodu źródłowego są również obsługiwane. Następnie whereis usiłuje zlokalizować położenie żądanego programu, posługując się listą standardowych miejsc linuksowych oraz w miejscach określonych zmiennymi $PATH i $MANPATH.
 
Ograniczenia wyszukiwania (opcje -b, -m i -s) łączą się i są stosowane do kolejnych wzorów nazw w wierszu poleceń. Każde nowe ograniczenie wyszukiwania resetuje maskę szukania, np.
 
whereis -bm ls tr -m gcc
 
 
wyszukuje stron podręcznika i plików binarnych do "ls" i "tr", a do "gcc" jedynie stron podręcznika systemowego.
 
Opcje -B, -M i -S resetują ścieżki szukania dla kolejnych wzorców nazw, np.
 
whereis -m ls -M /usr/share/man/man1 -f cal
 
 
szuka podręczników systemowych do " ls" we wszystkich domyślnych ścieżkach, a do "cal" jedynie w katalogu /usr/share/man/man1.

OPCJE

-b
Szuka plików binarnych.
 
-m
Szuka podręczników systemowych.
 
-s
Szuka źródeł.
 
-u
Pokazuje jedynie nazwy poleceń z nietypowymi wpisami, tzn. te, które nie mają jednej pozycji dla każdego zadanego typu. Zatem " whereis -m -u *" wyszukuje pliki w bieżącym katalogu, które nie mają dokumentacji lub mają więcej niż jedną.
 
-B lista
Ogranicza miejsca, gdzie whereis szuka plików binarnych do oddzielonej spacjami listy katalogów.
 
-M lista
Ogranicza miejsca, gdzie whereis szuka podręczników systemowych i dokumentacji w formacie Info do oddzielonej spacjami listy katalogów.
 
-S lista
Ogranicza miejsca, gdzie whereis szuka źródeł do oddzielonej spacjami listy katalogów.
 
-f
Kończy listę katalogów i sygnalizuje początek nazw plików. Musi być użyte, jeśli zastosowano jedną z opcji -B, -M lub -S.
 
-l
Wypisuje listę efektywnie przeszukiwanych ścieżek, której używa whereis. Gdy nie poda się żadnej z opcji -B, -M ani -S, wypisane zostaną ustalone na sztywno ścieżki, które polecenie było w stanie znaleźć w tym systemie.
 
-h, --help
Wyświetla ten tekst i kończy pracę.
 
-V, --version
Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.

ŚCIEŻKI PRZESZUKIWANIA PLIKÓW

Domyślnie whereis próbuje znajdować pliki w zakodowanych na sztywno ścieżkach, które są zdefiniowane za pomocą masek. Polecenie próbuje skorzystać z zawartości zmiennych środowiskowych $PATH i $MANPATH jako domyślnych ścieżek wyszukiwania. Najprostszą metodą poznania tych ścieżek jest skorzystanie z opcji -l. Działanie opcji -B, -M i -S jest odzwierciedlone przez -l.

ŚRODOWISKO

WHEREIS_DEBUG=all
włącza wyjście debugowania.

PRZYKŁADY

Aby znaleźć wszystkie pliki w /usr/bin, które nie mają dokumentacji w /usr/share/man/man1 ani źródła w /usr/src:
 
cd /usr/bin whereis -u -ms -M /usr/man/man1 -S /usr/src -f *

ZGŁASZANIE BŁĘDÓW

Raporty o błędach proszę zgłaszać pod adresem <https://github.com/util-linux/util-linux/issues>.

DOSTĘPNOŚĆ

Polecenie whereis jest częścią pakietu util-linux i można je pobrać ze strony Linux Kernel Archive <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Wojtek Kotwica <[email protected]>, Robert Luberda <[email protected]> i Michał Kułach <[email protected]>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej [email protected]