NAZWA
umount - odmontowuje systemy plikówSKŁADNIA
umount -a [-dflnrv] [-t typ-systemu-plików] [ -O opcja...]OPIS
Polecenie umount odłącza wymienione systemy plików z hierarchii plików. System plików jest określany przez podanie katalogu, w którym został zamontowany. Podanie urządzenia, na którym system plików istnieje, może również działać, jednakże jest przestarzałe, głównie dlatego, że zawiedzie, gdy urządzenie jest zamontowane w więcej niż jednym katalogu.OPCJE
-a, --allWszystkie systemy plików opisane w
/proc/self/mountinfo (lub w przestarzałym /etc/mtab)
są odmontowywane, poza następującymi: proc, devfs,
devpts, sysfs, rpc_pipefs i nfsd. Tę listę
wyjątków można zastąpić podając
opcję --types.
Odmontowuje wszystkie punkty montowanie w
bieżącej przestrzeni nazw montowań dla podanego systemu
plików. System plików można podać za pomocą
jednego z punktów montowania lub za pomocą nazwy
urządzenia (lub UUID itp.). Jeśli ta opcja jest użyta
łącznie z --recursive, to wszystkie montowania
zagnieżdżone w tym systemie plików są
odmontowywane. Opcja jest obsługiwane tylko w systemach, w
których /etc/mtab jest dowiązaniem symbolicznym do
/proc/mounts.
Nie normalizuje ścieżek.
Normalizacja ścieżek zachodzi przy pomocy wywołań
systemowych stat(2) i readlink(2). W niektórych
przypadkach mogą się one zawiesić (np. jeśli
serwer NFS jest niedostępny). Opcja musi być użyta w
połączeniu ze znormalizowaną ścieżką
do punktu montowania.
Opcja po cichu ignorowana przez umount dla użytkowników
innych niż root.
Więcej szczegółów na temat tej opcji można
uzyskać, zapoznając się ze stroną
podręcznika mount(8). Proszę zauważyć,
że umount nie przekazuje tej opcji programom pomocniczym
/sbin/umount. typ.
Jeśli odmontowane urządzenie
było urządzeniem loop, to także zwalnia to
urządzenie. Opcja ta jest niepotrzebna, jeśli urządzenie
było inicjowane przez mount(8) - w takim przypadku
domyślnie była włączona
funkcjonalność "autoclear".
Powoduje wykonywanie wszystkiego poza
faktycznym wywołaniem funkcji systemowej lub pomocniczego programu
odmontowywania. Jeśli nie jest to oczywiste: "udaje" to
odmontowanie systemu plików. Opcja może być
używana do usuwania wpisów z przestarzałego
/etc/mtab dla urządzeń, które zamontowano
wcześniej z opcją -n.
Wymusza odmontowanie (w przypadku
nieosiągalnego systemu NFS).
Proszę zauważyć, że ta opcja nie gwarantuje,
że polecenie umount się nie zawiesi. Zaleca się
używanie pełnych ścieżek nie zawierających
dowiązań symbolicznych, aby umount mógł
uniknąć niepotrzebnych wywołań systemowych
readlink(2) oraz stat(2) na nieosiągalnym systemie
NFS.
Nie wywołuje programu pomocniczego
/sbin/umount. system-plików, nawet jeśli istnieje.
Domyślnie program pomocniczy jest wywoływany, jeśli
istnieje.
Leniwe odmontowanie ("lazy umount").
Od razu odłącza system plików od hierarchii systemu
plików i czyści wszystkie referencje do tego systemu
plików, gdy tylko przestanie być zajęty
("busy").
Po użyciu tej opcji w stosunku do sieciowego systemu plików lub
lokalnego systemu plików z podmontowaniami zakłada się,
że w niedalekiej przyszłości system zostanie
przeładowany. Przypadkiem, w którym zaleca się
skorzystanie z opcji umount -l jest uniknięcie przestojów
przy wyłączaniu systemu ze względu na nieosiągalny
udział sieciowy, w którym zwykłe umount zawiesi
się ze względu na wyłączony serwer lub
partycję sieciową. Ponowne zamontowanie danego udziału
nie będzie możliwe.
Przeprowadza umount w przestrzeni nazw
montowań zdefiniowanej w pn. pn to albo PID procesu
działającego w tej przestrzeni nazw albo plik specjalny
reprezentujący tę przestrzeń.
umount przełącza się na przestrzeń nazw gdy
odczytuje /etc/fstab, zapisuje /etc/mtab (lub pisze do
/run/mount) i wywołuje wywołanie systemowe
umount(2), w innych przypadkach działa w oryginalnej przestrzeni
nazw. Oznacza to, że docelowa przestrzeń nazw montowań
nie musi zawierać żadnych bibliotek lub innych wymaganych
składników do wykonania polecenia umount(2).
Więcej informacji można znaleźć w podręczniku
mount_namespaces(7).
Odmontowuje bez zapisywania w
/etc/mtab.
Odmontowuje tylko te systemy plików,
które mają podane opcje wpisane w /etc/fstab.
Można podać więcej niż jedną opcję,
używając listy oddzielanej przecinkami. Lista opcji może
być poprzedzona słowem no, aby podać opcje, dla
których nie powinna być podejmowana żadna akcja.
Wyłącza komunikaty "nie
zamontowano".
Rekurencyjnie odmontowuje podany katalog.
Rekurencja zostanie przerwana, jeśli którakolwiek z operacji
odmontowania w łańcuchu zwróci błąd z
jakiegokolwiek powodu. Związek między punktami montowania jest
określany na podstawie wpisów w /proc/self/mountinfo.
System plików musi być podany za pomocą
ścieżki; odmontowywanie rekurencyjne za pomocą nazwy
urządzenia (lub jego UUID) nie jest obsługiwane. Od wersji 2.37
odmontowuje również wszystkie "nadmontowane" systemy
plików (sytuacja, gdy kilka systemów plików jest
zamontowanych w tym samym punkcie montowania).
Jeśli odmontowanie się nie
powiedzie, próbuje zamontować ponownie w trybie tylko do
odczytu.
Wskazuje, że akcje powinny być
dokonywane tylko na systemach plików określonego typu.
Można podać więcej niż jeden typ,
używając listy oddzielanej przecinkami. Lista systemów
plików może być poprzedzona słowem no, aby
wskazać, że akcja wymienionych systemów plików nie
dotyczy. Proszę zauważyć, że umount czyta
informacje o zamontowanych systemach plików z jądra (
/proc/mounts) i nazwy systemów plików mogą
się różnić od nazwy podanych w /etc/fstab
(np. "nfs4" vs "nfs").
Tryb szczegółowy
(verbose).
Wyświetla ten tekst i kończy
pracę.
Wyświetla informacje o wersji i
kończy działanie.
ODMONTOWANIA PRZEZ ZWYKŁYCH UŻYTKOWNIKÓW
Tradycyjnie, tylko superużytkownik może odmontowywać systemy plików. Jednak jeśli fstab w danym wierszu zawiera opcję user, to każdy może odmontować odpowiadający temu wpisowi system plików. Więcej informacji znajduje się w podręczniku mount(8).URZĄDZENIE PĘTLI ZWROTNEJ - LOOP DEVICE
Polecenie umount automatycznie odłączy urządzenie loop poprzednio zainicjowane przez mount(8), niezależnie od /etc/mtab.ZEWNĘTRZNE PROGRAMY POMOCNICZE
Składnia zewnętrznych programów pomocniczych umount jest następująca:ŚRODOWISKO
LIBMOUNT_FSTAB=<ścieżka>nadpisuje domyślną
lokalizację pliku fstab (ignorowane w przypadku
suid)
nadpisuje domyślną
lokalizację pliku mtab (ignorowane w przypadku
suid)
włącza komunikaty debugowania
biblioteki libmount
PLIKI
/etc/mtabtabela zamontowanych systemów
plików (przestarzałe i zwykle zastępowane przez
dowiązanie symboliczne do /proc/mounts)
tabela zamontowanych systemów
plików
tabela zamontowanych systemów
plików tworzona przez jądro
HISTORIA
Polecenie umount pojawiło się w wersji 6 AT&T UNIX.ZOBACZ TAKŻE
umount(2), losetup(8), mount_namespaces(7), mount(8)ZGŁASZANIE BŁĘDÓW
Raporty o błędach proszę zgłaszać pod adresem <https://github.com/util-linux/util-linux/issues>.DOSTĘPNOŚĆ
Polecenie umount jest częścią pakietu util-linux i można je pobrać ze strony Linux Kernel Archive <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <[email protected]>, Robert Luberda <[email protected]> i Michał Kułach <[email protected]> Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej [email protected]4 sierpnia 2022 r. | util-linux 2.38.1 |